Restauratie van 19e eeuwse stoel
Patine werd gevraagd om de restauratie van 19e eeuwse engelse stoelen uit te voeren. Een set van twee mahonie stoelen met sierlijk inlegwerk in de kapregel. De meest storende schade bestond uit los en ontbrekend fineer in de kapregel van één van de stoelen, kleurverschil in beide kapregeltjes en loszittende stoelpoten. Antieke meubels werden vroeger gelijmd met dierlijke lijm zoals beenderlijm. Restauratoren gebruiken daarom het liefst opnieuw beenderlijm bij fineerschade en het restaureren van constructies. Hiermee blijft het meubel zoveel mogelijk in zijn oorspronkelijke staat. En ook bij toekomstige restauraties is beenderlijm gemakkelijk los te weken en verbindingen weer stevig te maken. Mijn advies is daarom om bij losse verbindingen niet zelf te gaan knutselen met bruislijm of andere moderne lijmen. Op deze lijmsoorten hecht beenderlijm moeilijk en is een duurzame restauratie lastig en kostbaar.
Wat is er gedaan
- verbindingen zijn zo goed als mogelijk zonder demontage met reversibele lijm verlijmd
- fineer in de kapregel is met warme lijm teruggelijmd en ontbrekend fineer is aangevuld
- de tekening in de marqueterie is met inkt gereconstrueerd
- de kapregels zijn qua kleur naar elkaar toegebracht
- de afwerking is opgefrist
- er zijn viltglijders aangebracht onder alle poten